Stacja Opieki Caritas

Działalność dobroczynna Kościoła w Polsce była Nawet zwykłe zmierzenie ciśnienia może być wyrazem miłości bliźniegorealizowana od zarania jego dziejów, natomiast próby jej ujednolicenia i centralizowania zaczęto podejmować na przełomie XIX i XX wieku. Do powołania ogólnokrajowego organu pod nazwą Instytut Caritas doszło w roku 1929. Instytut Caritas koordynował działalność Caritas diecezjalnych, powstających sukcesywnie na przestrzeni lat trzydziestych. Działalność charytatywna Kościoła w tych strukturach kontynuowana była do roku 1950, kiedy to dekretem władz komunistycznych zlikwidowano Caritas kościelną.

Została ona ponownie reaktywowana dopiero w roku 1989. Wizyty u chorych to codzienny obowiązek Sióstr10 października 1990 roku powołano do istnienia Caritas Polską, która jest duszpasterską instytucją charytatywną Episkopatu Polski i ogólnokrajowym organem koordynacyjno-reprezentacyjnym. Caritas w Polsce zorganizowana jest na zasadzie w pełni autonomicznych organizacji diecezjalnych. Tworzy ją 39 Caritas diecezjalnych, z centralami w stolicach diecezji, oraz Caritas Archidiecezji Przemysko-Warszawskiej, Caritas Diecezji Wrocławsko-Gdańskiej obrządku greko-katolickiego, Caritas Ordynariatu Polowego, Caritas Zakonu Bonifratrów.Siostra Aldona w Stacji opatruje poranioną nogę pacjentki Działalność Caritas przybiera różnorodne formy. Jedną z nich jest program domowej opieki nad ludźmi chorymi, starszymi i niepełnosprawnymi, realizowany poprzez Stacje Opieki Caritas. Idea powstania tego projektu zrodziła się w latach 1980-1990, kiedy to parafie i instytucje Kościoła katolickiego otrzymywały prośby o wsparcie i udzielenie pomocy medyczno-socjalnej chorym i starszym.

[nggallery id=6]

Kościół katolicki próbował wyjść naprzeciw tym potrzebom proponując model niemieckich Stacji Opieki Caritas, tworzących strukturę opieki domowej i zapewniających wysoką jakość opieki Mimo wielu obowiązków Siostry znajdują czas na indywidualną rozmowę z pacjentamipielęgniarskiej ludziom samotnym, chorym i niepełnosprawnym w ich środowiskach. Po wielu analizach tegoż projektu oraz negocjacjach i rozmowach z Caritas Niemiecka, podjęto decyzję o próbie zorganizowania w Polsce sieci Stacji Opieki, jako alternatywnych i nowoczesnych struktur opieki pielęgniarskiej. Realizacja tego projektu była możliwa dzięki wsparciu finansowemu Caritas Niemieckiej. W I etapie organizowano Stacje na terenie Diecezji Opolskiej. 10 października 1992 roku w Dobrzeniu Wielkim k. Opola została uruchomiona pierwsza Stacja Opieki Caritas. Siostra Aldona Wrona i pielęgniarka Ewa ZawadzkaObecnie na terenie całej Polski funkcjonuje 146 takich placówek, w 29 diecezjach. Projekt ten jest realizowany przez Caritas diecezjalne, natomiast na szczeblu krajowym koordynuje go Caritas Polska poprzez Biuro Koordynacji Stacji Opieki w Warszawie.

20 marca 1997r. Rada Miasta Zielonka pozytywnie rozpatrzyła wniosek o budowie Stacji Caritas na terenie naszego miasta. Ksiądz proboszcz przeznaczył na ten cel pomieszczenia i już 1 stycznia 1998r. biskup Kazimierz Romaniuk dokonał uroczystego otwarcia i poświęcenia stacji. Pomoc chorym niesie pięć osób: siostra Agnieszka i siostra Aldona ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo oraz trzy pielęgniarki. Obecnie Stacja w Zielonce ma ponad trzystu stałych pacjentów, którzy w zależności od potrzeb, odwiedzani są każdego dnia lub 2-3 razy w tygodniu. Swoim nadzorem siostry i pielęgniarki obejmują ponad sześć tysięcy mieszkańców Zielonki.

Na podstawie folderu „Centrum Pielęgniarstwa Rodzinnego – Stacja Opieki Caritas″ i artykułu „Pójść do chorego″ autorstwa Piotra Nowotnego.